Tosca Mersin DOB

Tosca Mersin DOB

1.PERDE

14 Haziran 1800, Roma.

Roma’daki Sant’Andrea kilisesinin içi. Solda üzeri örtülü büyük bir tuval, sağda ise Attavanti ailesinin özel ibadet yeri vardır. İçeri Roma Cumhuriyeti’nin eski bir konsülü olan Cesare Angelotti perişan bir halde girer. Polis müdürü baron Scarpia tarafından hapsedildiği Sant’Angelo kalesinden henüz kaçmıştır. Meryem Ana heykelinin ayaklarının altında; kız kardeşinin saklamış olduğu anahtarı bulur. Kapıyı açar ve saklanır... İçeriye kilisenin zangocu girer. Dua ederken, ressam Mario Cavaradossi gelir. Tuvalin örtüsünü açarak Meryem Ana resmi üzerine çalışmaya başlar. Zangoç tablodaki kadını hemen tanır. Son günlerde sık sık gelerek Meryem Ana heykelinin önünde dua eden genç kadındır bu portre. Ressam, onu gülerek yanıtlar; evet, onu model almıştır ama, o, sevgilisi Tosca’yı düşündüğünü bir arya ile anlatır (Recondita armonia). Zangoç içinde yiyecek bulunan sepeti vererek uzaklaşır... Angelotti saklandığı yerden çıkar. Cavaradossi önce şaşırır, sonra Cumhuriyet uğruna beraberce savaştığı arkadaşını tanır. Birdenbire dışarıdan Tosca’nın sesi duyulur. Ressam sepeti arkadaşına vererek tekrar onu saklar. İçeri Tosca girer; ünlü bir şarkıcı olan Floria Tosca, çok kıskanç bir kadındır. Kapının geç açılmasından, içeride bir kadın olduğundan kuşkulanır. Mario bunların yersiz olduğunu anlatmaya çalışır ve aralarında bir aşk düeti başlar...( Non la sospiri la nostra casetta). Tosca resmi görür. Modelin Markiz Attavanti olup olmadığını sorar. Ancak Cavaradossi onu tekrar ikna etmeyi başarır... Tosca gittikten sonra, Angelotti’nin kaçışını bildiren top sesleri duyulur. Angelotti telaş içindedir, nereye kaçacağını bilememektedir. Ressam arkadaşını kır evinde saklayacaktır. Her ikisi de kiliseyi terk ederler... İçeriye kilisenin çocukları ve kilisenin görevlileri dolar. Zangoç Napoleon’un İtalya Kralının ordusu tarafından yenilgiye uğratıldığını söyler, bu nedenden ötürü kilisede ayin yapılacaktır, ayrıca gece Farnese sarayında verilecek kutlamada Tosca şarkı söyleyecektir... Kaçağı kiliseye kadar izleyen Baron Scarpia, yanında Spoletta, Sciarrone ve adamlarıyla girer. Mahfilde bir sepet, yelpaze ve Angelotti’nin elbiseleri bulunur. Bunları Zangoç’a sorar. Bu arada Tosca kiliseye dönmüştür. Cumhuriyet taraflısı ressamın sevgilisi olan şarkıcıyı öteden beri elde etmek isteyen Scarpia, ondan yararlanarak kaçakları bulabileceğini düşünür. Kendisine yüz vermeyen Tosca’dan öç almak için eline bir fırsat geçmiştir. Orada bulduğu Markiz Attavanti’nin armasını taşıyan yelpazesini göstererek Tosca’nın kıskançlığını arttırmaya çalışır.

Aralarında her ikisinin de kuşkularını belirten düet başlar. Tosca, şaşkındır... Kilisede ayin başlar. Scarpia, mırıldanır; “Kaçak darağacına, bu güzel kadın da evime, Farnese sarayına gidecek.” Yakın adamı Spoletta’ya Tosca’yı izlemelerini emreder.

2.PERDE

Scarpia, Farnese sarayındaki odasında yemek yemektedir. Alçakça planlar düşünmektedir (Ha piu forte sapore). Tosca’ya bir mektup yollayarak onu çağırmıştır. Pencereden içeri müzik sesleri dolar. Tosca’nın da katılımıyla düzenlenen şölenden sesler gelmektedir. Spoletta gelir, Angelotti’yi bulamadıklarını ancak Cavaradossi’yi tutukladıklarını söyler. Scarpia onu çağırtarak sorguya çeker. Ressam, Angelotti’nin nerede olduğunu bilmemektedir sözde. şölenden çıkan Tosca odaya girer, sevgilisinin kollarına atılır. Cavaradossi gizlice, Angelotti’nin nerede olduğunu fısıldar, ama söylememesini tembihler. Scarpia, ifadesinin alınacağını öne sürerek Cavaradossi’yi işkence odasına gönderir. Amacı Tosca’ya sevgilisinin feryatlarını dinletmektir. Tosca’yı, Angelotti’nin yerini söylemesini için zorlar. Tosca Cavaradossi’ye verdiği sözü tutmaya kararlıdır. Ancak bu sırada ressamın iniltileri yankılanır, Cavaradossi can havliyle bağırmaktadır. Tosca’nın direnci gittikçe azalmaktadır. Sonunda Angelotti’nin gizlendiği yeri açıklar. İşkence durdurulur. Cavaradossi, kanlar içinde getirilir ve koltuğa yığılır. Tosca ona sarılır ancak o, sevdiği kadına, sözünde durmadığı için lanetler yağdırmaktadır... Bu sırada Sciarronne’nin getirdiği bir haber ortalığı alt üst eder. Napoleon yenilmemiş, yenmiştir. Her üçü bir trioda birleşirler... (Vittoria!). Scarpia, haberi sevinçle karşılayan Cavaradossi’yi zindana gönderir. Tosca ile yalnız kalmıştır. Onu beğendiğini anlatmaya çalışır, eğer karşılık bulursa bunun bedelini ödeyeceğini söyler (Mi dicon venal). Tosca için dua etmekten başka çare kalmamıştır (Vissi d’arte). Tüm yalvarmalarına karşın, Scarpia son kozunu oynar. Cavaradossi’nin idamı için gerekli emri vereceğini söyler. Ressam bir şartla kurtulacaktır, Tosca, o an Scarpia’nın olduğu takdirde. Genç kadın mecburen razı olur buna... Spoletta gelir, Angelotti’nin zehir içerek intihar ettiğini bildirir. Scarpia, Cavaradossi’ye Kont Palmieri’ye yapılanın yapılması için emir verir. Kont, boş kurşun kovanlarıyla ateş edilerek sözde idam edilmiş, daha sonra kaçmasına göz yumulmuş bir özgürlük kahramanıdır... Scarpia ve Tosca artık yalnız kalmışlardır. Tosca, ondan sevgilisinin kaçabilmesi için bir çıkış kağıdı ister. Scarpia onu hazırlarken, Tosca ani bir hareketle yemek masasından bir bıçak alır ve saklar. Scarpia yazısını bitirip tam Tosca’ya sarılacağı sırada, bıçağı saplar ve Scarpia’yı öldürür.

3.PERDE

San Angelo kilisesinin terası. Sabah olmak üzeredir. Kalenin altında bir çoban çocuğu şarkı söylemektedir. Cavaradossi muhafızlarıyla görünür. Son sabahıdır. İzin alarak sevgilisine mektup yazar. Tosca ile geçen son mutlu gecesini düşünmektedir (E Lucevan le stelle). Tam o sırada Tosca bir asker ile gelir ve çıkış kağıdını uzatır. Ressam Scarpia’nın imzasını tanımıştır. Tosca ona üzerine boş kurşunlarla ateş edileceğini, tüfekler patladığı anda bir artist gibi yere yıkılması gerektiğini anlatır. Scarpia’yı da öldürdüğünü, ellerinde onun kanının bulunduğunu söyler...(O dolcie mani) Derken vakit gelir, Cavaradossi kurşuna dizilecektir .Tüfekler patlar, genç adam tıpkı Tosca’nın tarif ettiği gibi yere düşer. Askerler gittikten sonra Tosca, sevgilisinin yanına gider, artık kalkması gerektiğini söyler. Fakat Cavaradossi gerçekten ölmüştür. Tosca bir çığlık atar. Scarpia feci bir oyun oynamış, sevgilisi gerçekten idam edilmiştir... O sırada sesler duyulur. Scarpia’nın odada cesedi bulunmuştur. Herkes Tosca’yı aramaktadır. Askerler yaklaşırken, Tosca fırlar, kendini kalenin duvarından aşağıya atar.(Scarpia, avanti a Dio! ). Onu yakalamaya çalışan askerler donup kalırlar...